Amfetamina – nierozerwalny związek chemiczny...

Amfetamina – nierozerwalny związek chemiczny, metylowa pochodna 2-fenyloetyloaminy. Jest sławnym nielegalnym środkiem psychotropowym. W Polsce, kiedy natomiast w kupa nieznanych krajach, przedstawianie i rozpowszechnianie amfetaminy jest oszustwem. W Polsce amfetamina została pociągnięta z lekospisu 12 . W kupa wyjątkowych brzegach istnieje jednak ciągle podawana jak środek. W amerykańskim Controlled Substances Act zaliczona jest do sposobów z sfery II, czyli o szybkim niebezpieczeństwie wykorzystywania oraz ścisłym, a delikatnym, zastosowaniu medycznym (preparat na metodę).

 

Spis rzeczy ukryj 

1 Struktura cząsteczki

2 Otrzymywanie

3 Właściwości

3.1 Cechy fizyczne

3.2 Właściwości chemiczne

3.3 Wartości biologiczne

3.3.1 Mechanizm a skutki sprawiania

4 Zastosowanie

5 Historia

6 Zagrożenia

7 Pochodne

8 Przypisy

Budowa cząsteczki edytuj edytuj kod 

Amfetamina przypuszczalnie być miana jako 2-fenyloetyloamina kryjąca w pozycji α pozostałą grupę metylową. W rezultacie węgiel α istnieje środowiskiem stereogeniczne, a amfetamina że trwać w linii dwóch enancjomerów: 2S, czyli dekstroamfetaminy (D-amfetaminy 13 ) i 2R, czyli lewoamfetaminy (L-amfetaminy 14 ), dzielących się działaniem fizjologicznym. Izomer prawoskrętny dwukrotnie mocniej uwalnia noradrenalinę, jednak czterokrotnie słabiej zamyka jej wychwyt zwrotny. Popularny materiał syntetyczny jest mieszaniną racemiczną obu enancjomerów.

 

Otrzymywanie edytuj edytuj kod 

Amfetaminę stosunkowo bezproblemowo można uzyskać jako mieszankę racemiczną, na wzorzec:

 

W szybkości Leuckarta, czyli redukcyjnego aminowania benzylometyloketonu formamidem w asyst kwasu mrówkowego.

Przez kondensację aldehydu benzoesowego z nitroetanem w asyst n-butyloaminy także redukcję powstałego β-nitrostyrenu glinowodorkiem litu do amfetaminy w bezwodnym THF lub eterze dietylowym.

Sole amfetaminy odbiera się w produktu reakcji unieszkodliwiania wolnej aminy z normalnym kwasem w roztworze (na komentarz etanolowym lub propanolowym).

 

Czyste enancjomery dochodzi się w relacji rozdziału racematu.

 

Synteza

 

Właściwości edytuj edytuj kod 

Właściwości fizyczne edytuj edytuj kod 

Wolna teza w gorączce domowej jest higroskopijną, bezbarwną mieszanką o mocno zasadowych właściwościach. Na gorąc mleczni szkło sodowe i niszczy gumę. Ma krępujący oraz wymowny „mysi” zapach.

 

W końca rozszerzenia odporności amfetaminę zakłada się w sole spośród bogatymi kwasami. Są one papierowymi proszkami o cierpkim smaku:

 

siarczan amfetaminy (C9H13N)2·H2SO4 (rozpuszczalność w wódce 110 g/l w 20 °C)

chlorowodorek amfetaminy C9H13N·HCl (higroskopijny)

wodorofosforan diamfetaminy (C9H13N)2·H3PO4 (rozpuszczalny w wódce lepiej aniżeli siarczan)

winian diamfetaminy (C9H13N)2·C4H6O6 (rozpuszczalny w wodzie korzystnie aniżeli siarczan)

Właściwości chemiczne edytuj edytuj kod 

Zachowana na powietrzu ciemnieje, postępując z tlenem (będąc polimeryczne produkty) oraz dwutlenkiem węgla, tworząc stałą mieszaninę racemiczną higroskopijnego karbaminianu (±)-amfetaminy, jaki pod przymusem wilgoci znika w węglan amfetaminy (dlatego trzyma się ją w ciasnych butelkach wypełnionych argonem lub azotem).

 

Cesze biologiczne

Izomer o absolutnej konfiguracji S-(+)-amfetaminy bada działanie euforyzujące, zaś izomer R-(−) ma dokonywanie głęboko obwodowe wykazując szkodliwe życie na centrum. Powoduje wymiany w dorobku EKG charakterystyczne dla zawału mięśnia sercowego.

 

Izomer S desynchronizuje półkule mózgowe a odtwarza koleje w dorobku EEG mózgu, jakie po jednokrotnym przyjęciu mogą uważać się choćby do miesiąca. Czysty izomer S amfetaminy jest zły do pobrania w jeździe pełnej syntezy a nosi on podejmowanie głęboko zbliżone do kokainy.

 

Metabolizowana jest głównie jakość S do fenyloacetonu (o wysokim działaniu) i p-metoksyamfetaminy (o zajęciu psychotropowym a przywołującym psychozy). Reszta (czyli właściwie zmiana R), wyrzucana jest w leżenie niezmienionym.

 

Mechanizm oraz wyniki sprawiania edytuj edytuj kod 

Po przyjęciu się do układu amfetamina wzmaga przekaźnictwo noradrenergiczne i dopaminergiczne. Jednocześnie zapobiega wychwyt krytyczny i wzmacnia wytwarzanie tych przekaźników, prowadząc do zwiększenia koncentracji, udoskonalenia funkcji wykonawczych oraz pilnowania (wywieranie na krajobraz górno-boczny kory przedczołowej) i podnosi nadpobudliwość psychoruchową (wzmożenie prac dopaminergicznej na zakresie jąder podstawy). Powyższe życie znajduje użycie w poszczególnych skrajach w terapii ADHD i narkolepsji 15 .

 

Uwalnia neuroprzekaźniki z wyjść czułych również przeszkadza ich wychwyt zwrotny. Enancjomer R(−) silniej uwalnia noradrenalinę, enancjomer S(+) uwalnia głównie dopaminę, oba enancjomery najsłabiej uwalniają serotoninę. Wskutek tego poprawia się czynność układu chaotycznego zaś w efekcie wyciąga do nasilenia wszystkiego ustroju.